Venkovská usedlost če. 2 v Kojecku, příspěvek k vývoji roubeného patrového domu na Českodubsku
Title Alternative:Das Gehöft Nr. 2 in Kojecko. Ein Beitrag zur Entwicklung des Blockhausbaus in der Region Böhmisch Aicha/Český Dub
Loading...
Date
Authors
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Abstract
The study focuses on the building history of the house number 2 in Kojecko in the co ntext of a long-term survey of the oldest settlements of vernacular architecture in the Českodubsko region and in Pojizeří. It is a historical homestead with an interesting design. It is important to the knowledge of the development of the two-storey country houses. So far, the survey has focused on the regionally specific building stock of more archaic forms of a two-storey house with a high blocka of living rooms. The documentation of house no. 2 was mo tivated by the effort to supplement the survey with knowledge of the beginning of the ex tension of the type of a two-storey timbered house with a full chamber situated above the living room. The results of the research mainly specified the timeline of the beginning o f the occurrence of this variant of the house in the studied area. The construction of the house took place at the turn of the 17th and the 18th century. To some extent, it corresponds with the general assumption of this time. It builds on previous research, which provided ro ugh dating of the houses with high rooms between 1640s to the 1690s. The survey is supplement ed by an archival search of the building and the urban development of the locality.
Der Text fasst die Ergebnisse der Dokumentation des Blockhauses des Gehöfts Nr. 2 (historische Nr. 20) in Kojecko zusammen. Es ist ein Beitrag zur laufenden Erforschung der ältesten erhaltenen ländlichen Architektur in der Region um Böhmisch Aicha/Český Dub und im Isergebirgsvorland. Die neu gewonnenen Erkenntnisse aktualisieren frühere Forschungsergebnisse. Dank genauer Ergebnisse einer dendrochronologischen Analyse und eines Vergleichs mit den bereits durchgeführten Untersuchungen können sie in den Kontext der Entwicklung des eingeschossigen Blockhauses eingeordnet werden. Das Haus des Gehöfts Nr. 2 wurde durch den Beschluss der Schul- und Kulturkommission des Bezirks-Nationalausschusses in Liberec am 25. November 1964 unter der Nummer des ÚSKP-Registers 14080/5- 4342 in die staatliche Liste der Kulturdenkmäler eingetragen. Die Ergebnisse haben vor allem die zeitliche Einordnung des Beginns des Vorkommens dieser Hausvariante im untersuchten Gebiet wesentlich verfeinert. Archivalische Quellen belegen die Existenz eines Gehöfts in diesem Gebiet bereits Ende des 16. Jahrhunderts. Der Bau des Hauses wurde dendrochronologisch für den Übergang des 17. zum 18. Jahrhundert eruiert. Dies entspricht in gewisser Weise der allgemeinen Annahme und folgt der zuvor ermittelten Datierung der verstreut liegenden Häuser mit einer hohen Blockstube, die etwa zwischen den 1740er und 1790er Jahren entstanden sind. Das Haus ist ein wertvolles Zeugnis für die kontinuierliche Besiedlung des Ortes, die bis in die zweite Hälfte des 16. Jahrhunderts zurückreicht. Es ist daher von grundlegender Bedeutung für die historische und städtebauliche Entwicklung des Dorfes. Die Entwicklung des traditionellen Handwerks und der Lebensweise im 17. bis 20. Jahrhundert lässt sich anhand der erhaltenen Strukturen und einzelner handwerklicher Details nachvollziehen. Angesichts des derzeitigen massiven Trends zum Abriss historischer Gebäude ist der Schutz der dörflichen Bausubstanz unerlässlich. Es ist zudem ebenso notwendig, diese Zeugnisse der Vergangenheit, die immer schneller verschwinden, weiterhin zu dokumentieren.
Tekst podsumowuje wyniki dokumentacji domu cembrowanego posiadłości nr 2 (historyczny nr 20) w Kojecku. Chodzi o następny artykuł o przebiegającym badaniu najstarszej przetrwałem architektury wiejskiej na Ziemi Českodubskiej i w dorzeczu Izery. Nowo pozyskane informacje aktualizują starsze już wyniki badawcze. Dzięki dokładnym wynikom analizy dendrochronologicznej i porównaniom z realizowanymi już badaniami można je podać i umieścić w kontekście rozwoju piętrowego domu cembrowanego. Dom posiadłości nr 2 był zapisany wo Państwowym Spisie Zabytków Kulturalnych na podstawie decyzji Oświatowej i Kulturowej Komisji Powiatowego Urzędu Narodowego w L ibercu w dniu 25. 11. 1964 za numerem rejestru ÚSKP 14080/5-4342. Wyniki przede wszystkim zasadniczo uściśliły czasowe umieszczenie początku pojawienia się tego wariantu domu na badanym terenie. Źródła archiwalne udowadniają istnienie posiadłości w danym miejscu już pod koniec XVI wieku. Budowa domu była dendrochronologicznie dokładnie udowodniona na przełomie XVII i XVIII wieku. Odpowiada w pewnym stopniu ogólnym oczekiwaniom i nawiązuje do pozyskanego dotychczas datowania domów z wysoką izbą występujących od 40-tych do 90-tych lat XVII wieku. Dom jest cennym dokumentem o kontynuowanym zasiedleniu danego miejsca, które jest udokumentowane już od drugiej połowy XVI wieku. Dlatego ma zasadniczą wartość dla historycznego i urbanistycznego rozwoju wsi. W kontekście przetrwałych konstrukcji i poszczególnych szczegółów rzemieślniczych można śledzić rozwój rzemiosła tradycyjnego i sposobu życia w XVII –XX wieku. Z uwzględnieniem obecnego masywnego trendu demolowania obiektów historycznych jest niezbędna ochrona obiektów wiejskich. Należy również kontynuować dokumentowanie tych przypomnień przeszłości, które znikają coraz częściej.
Der Text fasst die Ergebnisse der Dokumentation des Blockhauses des Gehöfts Nr. 2 (historische Nr. 20) in Kojecko zusammen. Es ist ein Beitrag zur laufenden Erforschung der ältesten erhaltenen ländlichen Architektur in der Region um Böhmisch Aicha/Český Dub und im Isergebirgsvorland. Die neu gewonnenen Erkenntnisse aktualisieren frühere Forschungsergebnisse. Dank genauer Ergebnisse einer dendrochronologischen Analyse und eines Vergleichs mit den bereits durchgeführten Untersuchungen können sie in den Kontext der Entwicklung des eingeschossigen Blockhauses eingeordnet werden. Das Haus des Gehöfts Nr. 2 wurde durch den Beschluss der Schul- und Kulturkommission des Bezirks-Nationalausschusses in Liberec am 25. November 1964 unter der Nummer des ÚSKP-Registers 14080/5- 4342 in die staatliche Liste der Kulturdenkmäler eingetragen. Die Ergebnisse haben vor allem die zeitliche Einordnung des Beginns des Vorkommens dieser Hausvariante im untersuchten Gebiet wesentlich verfeinert. Archivalische Quellen belegen die Existenz eines Gehöfts in diesem Gebiet bereits Ende des 16. Jahrhunderts. Der Bau des Hauses wurde dendrochronologisch für den Übergang des 17. zum 18. Jahrhundert eruiert. Dies entspricht in gewisser Weise der allgemeinen Annahme und folgt der zuvor ermittelten Datierung der verstreut liegenden Häuser mit einer hohen Blockstube, die etwa zwischen den 1740er und 1790er Jahren entstanden sind. Das Haus ist ein wertvolles Zeugnis für die kontinuierliche Besiedlung des Ortes, die bis in die zweite Hälfte des 16. Jahrhunderts zurückreicht. Es ist daher von grundlegender Bedeutung für die historische und städtebauliche Entwicklung des Dorfes. Die Entwicklung des traditionellen Handwerks und der Lebensweise im 17. bis 20. Jahrhundert lässt sich anhand der erhaltenen Strukturen und einzelner handwerklicher Details nachvollziehen. Angesichts des derzeitigen massiven Trends zum Abriss historischer Gebäude ist der Schutz der dörflichen Bausubstanz unerlässlich. Es ist zudem ebenso notwendig, diese Zeugnisse der Vergangenheit, die immer schneller verschwinden, weiterhin zu dokumentieren.
Tekst podsumowuje wyniki dokumentacji domu cembrowanego posiadłości nr 2 (historyczny nr 20) w Kojecku. Chodzi o następny artykuł o przebiegającym badaniu najstarszej przetrwałem architektury wiejskiej na Ziemi Českodubskiej i w dorzeczu Izery. Nowo pozyskane informacje aktualizują starsze już wyniki badawcze. Dzięki dokładnym wynikom analizy dendrochronologicznej i porównaniom z realizowanymi już badaniami można je podać i umieścić w kontekście rozwoju piętrowego domu cembrowanego. Dom posiadłości nr 2 był zapisany wo Państwowym Spisie Zabytków Kulturalnych na podstawie decyzji Oświatowej i Kulturowej Komisji Powiatowego Urzędu Narodowego w L ibercu w dniu 25. 11. 1964 za numerem rejestru ÚSKP 14080/5-4342. Wyniki przede wszystkim zasadniczo uściśliły czasowe umieszczenie początku pojawienia się tego wariantu domu na badanym terenie. Źródła archiwalne udowadniają istnienie posiadłości w danym miejscu już pod koniec XVI wieku. Budowa domu była dendrochronologicznie dokładnie udowodniona na przełomie XVII i XVIII wieku. Odpowiada w pewnym stopniu ogólnym oczekiwaniom i nawiązuje do pozyskanego dotychczas datowania domów z wysoką izbą występujących od 40-tych do 90-tych lat XVII wieku. Dom jest cennym dokumentem o kontynuowanym zasiedleniu danego miejsca, które jest udokumentowane już od drugiej połowy XVI wieku. Dlatego ma zasadniczą wartość dla historycznego i urbanistycznego rozwoju wsi. W kontekście przetrwałych konstrukcji i poszczególnych szczegółów rzemieślniczych można śledzić rozwój rzemiosła tradycyjnego i sposobu życia w XVII –XX wieku. Z uwzględnieniem obecnego masywnego trendu demolowania obiektów historycznych jest niezbędna ochrona obiektów wiejskich. Należy również kontynuować dokumentowanie tych przypomnień przeszłości, które znikają coraz częściej.
Description
Subject(s)
plošný průzkum, Českodubsko, Liberecký kraj, památková péče, lidová architektura, area survey, Český Dub area, Liberec region, monument care, vernacular architecture
Citation
ISSN
1213-5097